controle

Naast de fysieke kant van langdurig zijn, voornamelijk je klachten en de symptomen, is ook een groot psychisch mentaal component aan omgaan met langdurig ziek zijn. Ik ben nu meer dan een jaar bezig. Je veerkracht wordt door de vele ups en downs enorm op de proef gesteld. Ook rouw en verlies klopt regelmatig aan op momenten dat ik het niet verwacht. Daarbij helpen de symptomen overbelast zenuwstelsel en overprikkeld limbisch systeem ook niet mee (lees emotiehuishouding in je hersenen)

De afgelopen weken kon ik wel een mentale oppepper gebruiken. Hoe hard je ook aan je herstel werkt en doet wat allemaal verwacht wordt, er kunnen altijd onvoorziene omstandigheden op je pad komen. Hoe zeer ik ook controle uitoefen op waar ik controle op kan hebben......over sommige zaken heb je geen controle. Zo werd Ivo een week ziek, terwijl ik nog aan het herstellen was. Automatisch doe je wat je in een gezin moet doen.  Boodschappen doen, hond uitlaten, al m'n afspraken nakomen, de kids ondersteunen met schoolwerk etc. Daarnaast had ik eindelijk weer eens een leuk uitje. Helaas, de zondag kwam de klap met de hamer. Deze was al lang niet meer geweest. De hele bekende vicieuze cirkel kwam weer voorbij: angst voor instorten, boos zijn op mezelf (wie dacht ik wel dat ik was om alles op te pakken), schaamte naar de buitenwereld,  vervolgens verdriet (confrontatie dat ik niet ben waar ik dacht dat ik was) en verwerking. ManMan het kost zoveel mentale energie. Tijd voor weer wat zelfzorg. Vol uit leven is een boek met facetten van ACT (acceptence en commitment therapy en mindfullness). Hierbij weer even inzicht krijgen in mijn patronen en de rugzak die ik zelf gedeeltelijk veel zwaarder maak dan moet. De angsten loslaten en weer werken naar vertrouwen. Ook las ik dat je vooral voluit kan leven wanneer je controle en angst wat loslaat. In mijn geval is dat als ik controle loslaat, en even voluit geniet, het zo ontzettend moet bekopen dat dat geen optie is. Wel helpt het mijn denkpatronen weer te herkennen en wat afstand te nemen van mijn gedachten. Maar ook mijn grootste angsten los te laten (lees niet meer beter worden, weer instorten, mensen om me heen verliezen) en in het nu te leven. 

Naast geen controle hebben op griepjes heb je ook geen controle op hoe andere mensen doen en laten. Deze weken even veel voor de kiezen gehad. Ik denk dat ik in totale mental break down was geweest als ik nog geen neurofeedback had gehad. Wel ben ik even emotioneel heel leeg. Het is heel jammer dat deze weken in het teken staan van overeind blijven en mezelf staande houden. Ik gun het mezelf zo om de energie te kunnen steken in re-integratie, groei, vooruitgang en familie en vriendschap. Wel heel blij dat er veel leuke dingen staan gepland, er ook heel leuk nieuws was en heel erg dankbaar voor de steun die ik de afgelopen week heb ontvangen. Positieve dingen en positieve energie mensen.....daar heb ik behoefte aan. In plaats van me leeg laten slurpen wil ik zo ontzettend graag opladen!!! Kom maar op met het voorjaar en hopelijk even klaar met onvoorziene energie slurpers.

Naast dit mentale stuk, dat wel even heel kwetsbaar is te delen maar er zo bij hoort, gaat gelukkig mijn verdere herstel ook door. Zo ben ik goed bezig met mijn re-integratie en ga ik komende week voor het eerst voor de 2e keer naar kantoor. Ik ben bezig met het beschrijven van een groepsmodule en dat geeft me zo ontzettend veel voldoening!! Ook ben ik tijdens neurofeedback volop aan het trainen, en de scores zijn goed. Bij de ergotherapeut ben ik gevraagd om een stukje te schrijven over neurofeedback en mijn ervaring. Voor de nieuwsbrief. Dit vind ik een hele eer. Hier las ik ook over droomsap, een goedje dat helpt voor een fijne nachtrust op basis van honing. Nou zo blij dat ik dit mezelf heb gegund tijdens deze mentale piekerweek. Ik slaap als een kanon. Ook ben ik weer in huis aan het restylen wat me veel voldoening geeft. Waar ik in september schrok van het feit dat ik de roller niet kon tillen, was het muurtje nu zo geverfd. BAM!

Op dit moment komen er steeds meer therapieën en platformen naar voren die schrijven dat ze het ei van columbus hebben. Zelf merk ik dat ik even de hele balans en ritme van in december weer te pakken wil hebben voordat ik energie over heb om dat allemaal even te verwerken en een plaatsje te geven. Op de platformen komen veel ervaringsverhalen voor bij en merk dat ik eerst de herkenning heel fijn vond maar nu helemaal niet blij wordt te lezen van iedereen die er net zo bij loopt als ik, of al veel langer of erger. Even geen ruimte voor. Focus nu op mijn eigen mentale balans. Weer even in mijn eigen optimistische zijn komen, vol vertrouwen in het komende jaar.

De ergotherapeute, neurofeedback en acupunctuur hebben me afgelopen week erg geholpen. Bij de ergotherapeute kan ik enorm goed mijn verhaal kwijt en ze kan van afstand ook aangeven dat er eigenlijk veel progressie in mijn omgaan met de ziekte zit. Ik doe alles wat ik moet doen en durf ook kwetsbaar te zijn, en mijn mentale ik te onderzoeken en te ondersteunen. Ze geeft vertrouwen en dat is iets magisch. Iemand die zegt dat het goed komt. Iemand die zegt dat als je eenmaal meer dagen naar je werk kan, het opbouwen van de uren ook gemakkelijker zal gaan met de tijd. Dit heb ik soms zo nodig!!! Het is 1 van de enige mensen die ik ken die zoveel ervaring heeft met post covid. Wanneer ik van de arbo arts een brief op de mat krijg met het bericht dat het allemaal maar zo langzaam gaat en spoor 2 maar snel moet worden ingezet, zakt mijn broek weer af. We hadden toch een prima telefoon gesprek en er ligt toch nu een prima re-integratieplan waar werkgever als ik vertrouwen in hebben. Waarom word ik ineens zo weer als een nummer weggezet?? regels regels regels

De acupunctuur voor de innerlijke balans dit keer. Ik voel na de behandeling meer interne rust. Echter heb ik wel pijn op de borst na de vorige heftige weken van confrontatie, rouw en teleurstelling en verdriet. Wel te verklaren maar prettig is anders. Mooi moment om weer eens bij te gaan kletsen met de huisarts, wat met pijn op de borst altijd wel een idee is. 

Mijn acupuncturist, die ook arts is zal mijn bloedwaardes een kritisch bekijken....misschien kunnen we op bepaald vlak nog wat pep gebruiken. Bij de neurofeedback heb ik August Rush gezien. Wat een mooie film, ontroerend. Bijzonder dat je film kan kijken en je hersenen kan trainen tegelijk.

Komende weken is het ook tijd voor leuke dingen na een moeilijke maand. Allemaal leuke afspraakjes met vriendinnen in de planning. 1 keer per week sociaal doen is zooooo belangrijk! Ook een midweekje veluwe in de voorjaarsvakantie en weekendje terschelling in maart zijn geboekt. Ik tel mijn zegeningen en heb zin in februari. Zal ik mezelf morgen eens verwennen met de sauna???? Als ik goed wakker wordt zeker!