Klimmen

Klimmen klinkt heel fijn, en dat is het ook! Elke dag een beetje meer mezelf voelen, elke dag een beetje meer bewegen. M'n vertrouwde optimisme voelen, zin om dingen te doen! Yes!! Ik dank God dan nog net niet op m'n blote knieën, ben ook niet gelovig maar anders zou ik het doen. 

Nu begint het harde werken. Mezelf terugfluiten en proberen te balanceren. Een ritme zien te vinden dat houvast geeft. Niet te snel m'n enthousiasme achterna. Dit vind ik heel moeilijk. M'n overgebleven energie richt ik op de kinderen, al zijn die m'n humor en flauwe grappen ook al heel snel weer zat haha Wel heel goed voor mij dat de kinderen weer naar school zijn en er ritme in de week zit. 

Wat ik het meest lastig vindt zijn de keuzes maken, mijn overpeinzingen die ook veel energie kosten. Want wat doe ik wel en wat doe ik niet? Wat is haalbaar nu en wat is teveel? Bij het vinden van een nieuwe balans betekent het voorzichtig opzoek maar ook af en toe weer een grens benaderen. En dat vind ik zooooo spannend!! Gelukkig geen paniekaanvallen zoals in april/mei maar wel spanning als ik langs het water wandel in de regen en de jeugd van tegenwoordig afgelopen is. Zo heerlijk om mee te zingen...op m'n blote bips na lalalala....genieten geblazen. Echter als ik op het bruggetje voor de laatste 200 meter sta, en de muziek afgelopen is, begint mijn hoofd. "Oh jee, nu moet ik nog een stuk en ik heb best wel veel gedaan. is dit niet teveel? Straks stort ik in? Straks kan ik morgen niet uit bed? wat doe ik mezelf aan? Waarom loop ik hier????" Eenmaal thuis stort ik mezelf met verhoogde hartslag op de bank. Ik stel mezelf gerust en haal rustig adem. Ik zoek even afleiding en kan gelukkig erna bedenken dat het eigenlijk best goed gaat en m'n benen prima voelen. Godzijdank!!

Kortom het is weer een potje vertrouwen krijgen. Alles wat ik weer even oppak gaat gepaard met een gevoel van positiviteit maar de gedachtes van hierboven komen elke keer wel even om de hoek. Gelukkig vind ik ze heel logisch na al het vallen en opstaan en mogen ze er ook wel zijn. De gedachtes gaan ook weer weg. En ook weet ik dat ik met het zoeken naar een goede nieuwe balans na terugval ook weer eens een stap over de grens zet waarbij ik weer leer dat die stap nog te vroeg is. Soms baal ik dan van mezelf maar leer ook dat los te laten en meer begrip te hebben voor mezelf. 

Zo heb ik Lieke en een vriendinnetje bij slecht weer opgehaald van school. Nu was het smoordruk op de rondweg vanaf het europaplein. Ik werd er wat zenuwachtig van ( Hier had ik niet op gerekend! Stom dat je niet toch Lieke ophaalt! Straks is het teveel en stort ik in!!). Bij drukte moet ik meer opletten en kost me meer energie. Ik bedacht de terugweg wel de andere kant langs te rijden. Die kant bleek minstens zo druk te zijn. Meteen weer de gedachtes en het warm krijgen, kan ik dit wel aan?????? Even ademhalen en me niet zo druk maken, het hielp. Tuurlijk kwam het goed, ik kan wel weer autorijden. 

Nu ben ik een week verder. Ik heb me eigenlijk in tijden niet zo mezelf gevoeld, heerlijk. Toch heb je niet alles in de hand met balansen. Zo was de week drukker dan gepland door onvoorziene situaties die er altijd kunnen zijn in een gezin. Even geen oppas of onverwacht bezoek. Al met al een superweek maar onvoorziene drukte buiten mijn schema is toch nog wat veel, en heb ik vandaag dus weer een verplichte balans dag. Ik hoop enorm dat dat voldoende is. Afgelopen week weer veel inzicht opgedaan in het vinden van de nieuwe balans. Hopelijk niet teveel over het randje geweest en kunnen we na 1 of 2 dagen rust weer verder zoeken. Afgelopen week geeft me hoop. Ik kan nog bijna niks, maar zo voel en ervaar ik het dan niet. Als ik me maar goed voel, en wat functioneer binnen de mogelijkheden, is het leven meteen weer leuker. 

Komende week staat, naast de balans, in het teken van de ergotherapie. Woensdag kennismaken met 3 andere dames die lang onderweg zijn. Kunnen we wat aan elkaar hebben? Hopelijk kan ik erbij zijn en zit ik niet langer in "hersteldagen" van vorige week.  Vrijdag heb ik weer individueel contact. Onze laatste afspraak was wegens de zomervakantie begin juli dus kijk er naar uit! Volgende week hoop ik contacten te kunnen leggen met fysio en personal trainer om te kijken wat bij me past.