Bingo!

Acupunctuur bracht wat ik nodig had. Ik had boven mijn kunnen moeten presteren rondom de arbo gesprekken en stond constant aan. Acupunctuur bracht de rust in mijn hoofd gelukkig. Bijzonder hoe goed dat werkt!

Bijkomstigheid was echter dat mijn lichaam ook bij moest komen en ik kreeg een complete stress reactie en was even volkomen labiel met angst en paniek klachten. Goh wat was dit heftig! Dit betekent maar weer hoe slecht ik met mijn post covid stress kan verdragen. Ivo blijft altijd positief en zag er weer een mooie leerschool in voor de komende periode. Zelf zag ik het even niet zo luchtig maar kon wel bedenken dat ik deze angst en paniek ook van de post covid klachten aan kon vinken. BINGO!!! volgens mij heb ik nu wel bingo en alles ondervonden. Sommige zaken blijven en sommige zaken zijn weer voorbij gegaan. Deze gaan hopelijk ook weer voorbij. Liever last van mijn ingewanden dan dit!

Ik ben meteen in actie gekomen en alles voor een paar dagen geschrapt. Complete rust en extra rhodiola en bidden dat het weer voorbij gaat. Nou dat ging het gelukkig. Met de dag voelde ik weer wat bodem onder mijn voeten terugkomen. Al merk ik nu nog steeds dat mijn hoofd nog niet naar behoren functioneert, ik mentaal en cognitief nog kwetsbaar ben. Even niet tegen schermen kunnen en tegen het gevoel van iets moeten. Gelukkig had ik de kapper op vrijdag laten staan. Even een frisse wind en korte coupe, ontspannen momentje. 

Sinterklaas werd ook spannend. Hier was ik ook wel wat sneu van. Gaat het een paar maanden bergopwaarts en kijk ik uit naar december, zo heb je weer een terugslag en wordt december weer een mega uitdaging! Wandelen, yoga en meditatie waren weer zeer helpend. Bij de sinterklaasviering met de familie had ik een hele slechte ochtend. terwijl ik dag ervoor me zo verrassend goed voelde. Mijn hoofd wilde niet aan, voelde naar, en inzitten over de viering helpt dan ook niet. Toch gegaan en na een uur kon mijn hoofd niet meer. Even een uur op mijn oude kamer vertoefd en een wandeling in het bos in de snijdende kou, tranen van ontlading en erna kon ik er toch wel even tegenaan. Een wijntje en proberen te genieten. Het is gelukt de sint verder uit te zitten en te genieten van alle surprises met als hoogtepunt de surprises die oma Ria met de kids voor ons als ouders hebben gemaakt. Het was een beproeving maar ik heb het maar weer in the pocket. Maandag had ik een kop als een bushok maar dat was zeer de moeite waard. 

Verder probeer ik deze week toch het ritme van mijn afspraken weer te pakken. Dinsdag fysio en woensdag had ik bespreking met mijn baas. Terugkomen op alle gesprekken en definitief plannen maken. Zowel bij mij als bij de werkgever was veel verwarring over alle wet en regelgeving. Gelukkig heeft m'n baas nu helder hoe we het kunnen doen en past dat bij wat ook goed voor mij is. Helaas heeft het veel te veel spanning gekost maar enorm blij dat we nu weten hoe het zit, en dat we op 1 lijn zitten. Dat voelt goed en geeft vertrouwen. Vrijdag hoop ik zelf naar Harlingen te rijden en ik hoop de komende maanden weer een beetje plek te vinden in de organisatie. Er zijn zoveel nieuwe ontwikkelingen en mensen.

Maar ik ben positief gestemd. Ik ben 5 stappen vooruit gegaan en misschien nu even 2 stappen terug maar ik denk dat als ik nu even goed op mezelf pas ik wel door kan. 

Ik krijg steeds meer zin in de gewone dingen, het leven. Dat lijkt me een goed teken dat ik daar ruimte voor voel. Is wat anders dan overleven en de dagen doorkomen. Afgezien de afgelopen weken dan. Soms is het een dag worstelen en soms voel ik me alsof ik zo even padelbaan kan huren omdat dat me zo leuk lijkt. 

Gister had ik een intake neurofeedback. Neurofeedback bekijkt 42 frequenties in de hersenen en probeert deze frequenties te optimaliseren. Het kan veel betekenen op gebied van spanning, angst, prikkelverwerking, cognitieve functies en energie. Nu ik fysiek stabieler ben, merk ik dat dat de gebieden zijn die achterblijven. Na een gesprek met de baas was het wel een beetje veel. Een enorm aardige man maar ook praatgraag. Dus was al moe voordat we gingen testen. Toch wel even doorgezet. Als ik doorga, hoeft dat praten niet meer en ga je zitten en aan de slag. Er kwamen duidelijke werkpunten uit. Mijn frequenties op moeheid en pijn pieken uit, even als ontspanning, echter mijn frequentie van spanning en stress is mega laag. Hij legde uit dat ik nu 0 tot 1 liter stress kan verdragen en dat we eigenlijk willen dat dit 5 liter wordt. Ja, ik denk dat dat heel belangrijk is. Dit heb ik net de afgelopen weken aan den lijve ondervonden. Ik vond het ook wel confronterend en werd er meteen wat onrustig van. Ik kan dus niks aan, kan ik deze oefening dan wel aan??? Tijdens de eerste sessie mocht ik een stukje van de film mama mia kijken en af en toe hapert het beeld. Dan is er in mijn hersenen wat uit balans en wordt de frequentie aangepast. Heel bijzonder, maar in dat kwartier voelde ik me opvallend rustiger worden en lichter in mijn hoofd. En dat in het eerste kwartier. Hij liet me resultaat van voor en na zien. Bizar na 15 minuten. 

Wel merkte ik erna dat ik kapot moe was, ik ben thuis lekker film in het bad gaan kijken maar voelde ook een drukkend gevoel op mijn hoofd. Ik las op internet dat je in het begin een soort druk kan voelen. een soort spierpijn in je hersenen. Wel was ik de rest van de dag helderder. Avonds was ik wat wiebelig en heb bijna de hele nacht wakker gelegen. Vanmorgen las ik dat het volle maan was. Ik ben wel gevoelig maar sinds de covid doe ik met volle maan niet een oog dicht. Vandaag maar even chillen. 

Verder neus ik heerlijk tussen de campings, want het uitkijken naar een zomervakantie is goud waard. Lieke wil heel graag naar Spanje en dat stond op de rol. Echter zal dit nog een jaartje moeten wachten. Ik kon afgelopen zomer niet tegen hitte, komende zomer even niet naar de middellandse zee. Mooi Bretagne weer eens wellicht????? In die vakantie word ik 40. Zou ik weer eens een feestje kunnen geven? Normaal zou ik er wat van maken en er veel voorpret van hebben, nu ben ik blij dat wanneer ik 40 word, m'n situatie hopelijk weer genormaliseerd is. 

We gaan naar de laatste weken van het jaar. Voor velen een periode van terugblikken. Voor mij de uitdaging om niet teveel terug te blikken, maar vooral naar voren te kijken en te dromen en te hopen op verdere vooruitgang. Hoop doet leven!